Στις 15 Νοεμβρίου 1922 οι Δημήτριος Γούναρης, Νικόλαος Στράτος, Πέτρος Πρωτοπαπαδάκης,
Νικόλαος Θεοτόκης, Γεώργιος Μπαλτατζής και Γεώργιος Χατζηανέστης καταδικάστηκαν σε
θάνατο για εσχάτη προδοσία εναντίον του έθνους, ως οι κύριοι υπαίτιοι της Μικρασιατικής
Καταστροφής και εκτελέστηκαν στο Γουδί. Το πρωί της ίδιας μέρας, ο Πρόεδρος του Έκτακτου
Στρατοδικείου, Αλέξανδρος Οθωναίος, διαβάζει την ετυμηγορία και, όντας τρομερά
ταραγμένος, ξεχνάει να τηρήσει το πρωτόκολλο και αποχωρεί από την αίθουσα χωρίς να πει
«λύεται η συνεδρίασις». Η δίκη των έξι τυπικά δεν λύθηκε ποτέ. Εξακολούθησε σιωπηλά να
συντελείται σε όλο τον 20ο αιώνα.
Το «Ελευθερία εις Θάνατον» είναι η δίκη και η παράσταση των γεγονότων που ακολούθησαν
της ετυμηγορίας της 15ης Νοεμβρίου 1922 , όλων όσων βιαστικά αποσιωπήθηκαν «δια να
πεισθή η κοινή γνώμη ότι οι νόμιμοι τύποι ετηρήθησαν».